Το Ανέκδοτο Με Το Άρθρο 86 Το Ξέρετε;

Το καλύτερο ίσως ανέκδοτο των τελευταίων ημερών δεν είναι άλλο από την ξαφνική επίκληση από διαφόρους πολιτικούς, με προεξάρχοντα τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Δένδια, της αναγκαιότητας αλλαγής του άρθρου 86 του Συντάγματος. Αφορμή φυσικά στάθηκαν οι εξελίξεις στην υπόθεση Παυλίδη και ιδιαιτέρως τα όσα έλαβαν χώρα στην Βουλή την Δευτέρα το βράδυ, ένα θέμα στο οποίο αναφερθήκαμε και εχθές.

Αυτό όμως που είναι πραγματικά απορίας άξιο είναι γιατί οι καθόλα ορθές αυτές απόψεις δεν εξεφράσθησαν όταν έπρεπε. Πέρυσι τέτοια εποχή στην Βουλή είχαμε την κορύφωση της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος. Δεν ήταν αυτή λοιπόν η ιδανικότερη ίσως στιγμή για τον κ. Δένδια καθώς και άλλους συναδέλφους του να διατυπώσουν τις απόψεις του για το πάντοτε επίκαιρο ζήτημα της ευθύνης των υπουργών και να πρωτοστατήσουν σε μία δημόσια διαβούλευση με στόχο την αλλαγής του υφισταμένου πλαισίου όπως αυτό καθορίζεται από το συνταγματικό άρθρο 86.

Αντ' αυτού, όπως φάνηκε, προτίμησαν να σιωπήσουν, αφήνοντας το άρθρο 86 έξω από την αναθεωρητική διαδικασία. Το Σύνταγμα όμως τροποποιήθηκε και τώρα επόμενη ευκαιρία για βελτιώσεις στο συγκεκριμένο άρθρο δεν πρόκειται να υπάρξει μέχρι το 2015. Με αυτά δεδομένα λοιπόν τι νόημα έχει το όψιμο αυτό ενδιαφέρον, το οποίο μάλλον αλγεινή εντύπωση δημιουργεί στα μάτια του κάθε σκεπτόμενου Έλληνα πολίτη;

Ας μην ξεχνάμε όμως ότι πέραν από το άρθρο 86 του Συντάγματος, υπάρχει και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών του 2003 καθώς και ο κανονισμός της Βουλής όπου ρυθμίζει τις συνθήκες διεξαγωγής των κοινοβουλευτικών ψηφοφοριών, και οι διατάξεις των οποίων μπορούν να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή, εφόσον φυσικά υπάρχει και η σχετική βούληση από πλευράς κυβερνώντων._

Μην Καταψηφίζετε Ίνα Μην Καταψηφισθείτε

Την Δευτέρα το βράδυ έλαβε χώρα στην Βουλή η ψηφοφορία επί του αιτήματος του ΠαΣοΚ για την σύσταση προανακριτικής επιτροπής αναφορικά με την περιβόητη πλέον υπόθεση Παυλίδη. Για την συγκεκριμένη υπόθεση πολύ μελάνι έχει χυθεί τον τελευταίο καιρό και πολύ περισσότερο αναμένετε να χυθεί τις επόμενες εβδομάδες καθώς εξαιτίας της η κυβέρνηση κινδυνεύει μέχρι και με απώλεια της δεδηλωμένης. Στην παρούσα φάση πάντως επιτρέψετέ μου να σταθώ σε μία λεπτομέρεια της εχθεσινής ψηφοφορίας, η οποία εμένα τουλάχιστον με προβλημάτισε αρκετά.

Από τους 294 παρόντες βουλευτές, εξαιρουμένου φυσικά του κ. Παυλίδη ο οποίος δεν συμμετείχε στην κατά τον κανονισμό μυστική ψηφοφορία, μόλις 215 ψήφισαν υπέρ. Και λέω μόλις, διότι δεδομένης της στήριξης της προτάσεως από όλες τις παρατάξεις, της "δέσμευσης" του πρωθυπουργού για διαλεύκανση της υπόθεσης, αλλά και της προτροπής του ιδίου του κ. Παυλίδη για υπερψήφιση της προτάσεως, ειλικρινά προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι ευρέθησαν 79 βουλευτές, οι οποίοι προτίμησαν να μην την υπερψηφίσουν.

Εξήγηση φυσικά για την στάση των εν λόγω βουλευτών υπάρχει, και δεν είναι άλλη από την στρεβλή λογική του: "Μην καταψηφίζεται ίνα μην καταψηφισθείτε." Μία πρακτική, η οποία δυστυχώς κυριαρχεί σε όλες τις σχετικές ψηφοφορίες, όπου και όποτε τίθεται θέμα συστάσεως προανακριτικής επιτροπής ή άρσεως βουλευτικής ασυλίας και στις οποίες οι βουλευτές είθισται να ψηφίζουν "κατά συνείδηση." Εδώ όμως τίθεται ένα σοβαρό ζήτημα. Εφόσον υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, οι οποίοι λειτουργούν με καθαρά συντεχνιακές λογικές, δεν νομίζετε ότι ήρθε επιτέλους η στιγμή και εμείς ως εκλογείς να απαιτήσουμε αλλαγή, εάν όχι του νόμου περί ευθύνης υπουργών τουλάχιστον του κανονισμού της Βουλής, ώστε η συγκεκριμένες ψηφοφορίες να διεξάγονται ονομαστικά; Να έχουμε κατά αυτόν τον τρόπο και εμείς καλύτερη εικόνα της συνειδήσεως του κάθε βουλευτή!

Η Ανεδαφικότης Σε Όλο Της Το Μεγαλείο

Ανάμεσα στα όσα ανεδαφικά έχουμε ακούσει κατά καιρούς να εκστομούνται αδιακρίτως από πολιτικούς όλων των παρατάξεων, νομίζω ότι ξεχωριστή θέση αξίζει στην εχθεσινή πρόταση πέντε σημείων του κ. Αλαβάνου προς τον Γιώργο Παπανδρέου -καθώς ουσιαστικώς προς εκείνον απευθυνόταν. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο κ. Αλαβάνος πρότεινε τα εξής:

1. την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητος,
2. την απεμπλοκή της Ελλάδας από τη συνθήκη της Λισσαβόνας,
3. την αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας,
4. την επανεξέταση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, και
5. την λήψη πρωτοβουλιών από πλευράς της Ελλάδας για την μη επανεκλογή των κυρίων Μπαρόζο και Αλμούνια στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Αν και η συγκεκριμένη πρόταση μάλλον έγινε για χάριν εντυπώσεων, ας πάρουμε τα σημεία της ένα ένα με την σειρά. Κατά αρχάς, το Σύμφωνο Σταθεροτήτος μπορεί να μην μας αρέσει, αλλά το να καταργήσουμε εν μία νυκτί δεν γίνεται. Κατάργηση του ΣυμφώνουΣταθερότητας συνεπάγεται κατάργηση του Ευρώ. Εάν πάλι ο κύριος Αλαβάνος προτείνει την κατάργηση του ευρώ και την επιστροφή στην δραχμή, νομίζει ότι θα έπρεπε να το αναφέρει μεγαλοστόμως. Το ίδιον ισχύει για τον Καταστατικό Χάρτη τηςΕυρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο οποίος μάλιστα προβλέπει ρητώς και την ανεξαρτησία της από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθώς και τα υπόλοιπα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τώρα όσον αφορά στην συνθήκη της Λισσαβόνας, δεν θα ήταν τουλάχιστον γελοίο η Ελλάδα να επιχειρήσει την απεμπλοκή της δεδομένου ότι την έχει ήδη επικυρώσει.

Αναφορικά με την Κοινή Αγροτική Πολιτική ο κ. Αλαβάνος θα έπρεπε να γνωρίζει ότι αυτή έχει ήδη επανεξετασθεί μετά τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά στα πλαίσια του Γύρου Διαπραγματεύσεων της Ντόχα για το Διεθνές Εμπόριο με συνέπειες μάλιστα οι οποίες συντόμως θα γίνουν αισθητές στο καθεστώτος επιδοτήσεων πολλών αγροτικών προϊόντων. Συνεπώς θα ήταν καλύτερο να εφιστά την προσοχή στους Έλληνες αγρότες αντί να τους συσκοτίζει περισσότερο. Επίσης, όσον αφορά στην επανεκλογή Μπαρόζο αυτήν δεν εξαρτάται καν από τις "προοδευτικές" δυνάμεις τις οποίες επικαλείται ο κ. Αλαβάνος. Ο κ. Μπαρόζο μπορεί να ελπίζει σε επανεκλογή μόνον εάν το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κομμά συγκεντρώσει ξανά στις επερχόμενες ευρωεκλογές την πλειοψηφία των εδρών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και αποφασίσει να τον ξαναπροτείνει για το συγκεκριμένο αξίωμα. Τέλος για τον κ. Αλμούνια δεν τίθεται καν θέμα εκλογή, καθώς στην συγκεκριμένη θέση τοποθετήθηκε από την Ισπανική Κυβέρνηση κατά τρόπο ανάλογο με αυτόν που εμείς ως Ελλάδας τοποθετήσαμε τον Σταύρο Δήμα. Οπότε ο κ. Αλαβάνος ταπαράπονά του μάλλον θα πρέπει να τα απευθύνει στον κ. Θαπατέρο.

Εν πάσει περιπτώσει, μπορεί ο κ. Αλαβάνος να παρέδωσε τα σκήπτρα του εντός του Συνασπισμού, αλλά νομίζω πως θα έπρεπε, για όσον διάστημα παραμένει στην ηγεσία της Κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος να είναι πιο προσεκτικός και πιο διαβασμένος στις τοποθετήσεις τους, τόσο εντός όσο και εκτός Κοινοβουλίου._